De euro is een van de meest herkenbare valuta ter wereld en speelt een centrale rol in het dagelijks leven van miljoenen Europeanen. Maar hoe, waarom en wanneer kwam de euro eigenlijk tot stand? In dit artikel zetten we alle feiten op een rij over de invoering van de euro, zijn geschiedenis, en de toekomst van deze unieke munteenheid.
Home › Kennisbank › Invoering van de euro
Wanneer is de euro ingevoerd? De euro werd op 1 januari 1999 geïntroduceerd als boekhoudkundige valuta. Vanaf 1 januari 2002 werden euromunten en -biljetten in omloop gebracht in 12 EU-landen, waaronder Nederland.
Hoe oud is de euro? Sinds de invoering van fysieke eurobiljetten en -munten in 2002 is de euro nu 22 jaar oud (in 2024).
Wie voerde de euro in? De euro is het resultaat van intensieve samenwerking binnen de Europese Unie, met de Maastrichtse verdragen van 1992 als juridisch fundament.
In Nederland werd de euro op 1 januari 2002 geïntroduceerd. Vanaf die datum verving de euro de gulden, die sinds 1817 de officiële valuta van Nederland was. Voor een overgangsperiode van twee maanden waren beide valuta’s nog in omloop, maar vanaf 1 maart 2002 was de gulden officieel geen wettig betaalmiddel meer.
Bij de invoering in 2002 namen 12 landen deel aan de eurozone:
België
Duitsland
Finland
Frankrijk
Griekenland
Ierland
Italië
Luxemburg
Nederland
Oostenrijk
Portugal
Spanje
Sindsdien is de eurozone uitgebreid en omvat het in 2024 20 landen, waaronder recente toetreders zoals Kroatië in 2023.
De euro werd ingevoerd om economische samenwerking tussen Europese landen te versterken. Enkele belangrijke doelen waren:
Eenvoudigere handel: Door één gezamenlijke valuta te gebruiken, werden wisselkoersrisico’s en transactiekosten binnen de eurozone geëlimineerd.
Prijsstabiliteit: De Europese Centrale Bank (ECB) kreeg de verantwoordelijkheid om inflatie te beheersen en een stabiele munt te garanderen.
Het idee van een gezamenlijke Europese munt werd voor het eerst geopperd in de jaren ‘60, maar kwam in een stroomversnelling met de ondertekening van het Verdrag van Maastricht in 1992. Dit verdrag legde de juridische basis voor de euro. De voorloper van de euro was de Europese Munteenheid (ECU), een rekeneenheid die werd gebruikt voor financiële transacties tussen EU-lidstaten.
Voor de invoering van de euro gebruikten landen hun nationale valuta, zoals de gulden in Nederland, de Duitse mark in Duitsland, en de Franse frank in Frankrijk. Deze munteenheden hadden hun eigen waarde en wisselkoersen, wat internationale handel en reizen binnen Europa minder efficiënt maakte.
De eerste euromunten werden in 1998 geslagen, zodat ze in 2002 direct beschikbaar waren. Elk land kreeg de mogelijkheid om nationale symbolen op één kant van de munt te plaatsen, terwijl de andere kant uniform is voor alle eurolanden.
Ja, euromunten hebben een nationale en een Europese zijde. Biljetten zijn echter overal identiek en bevatten architecturale ontwerpen die verschillende tijdperken van Europese geschiedenis vertegenwoordigen.
In 2024 maken 20 landen deel uit van de eurozone. Kroatië is het meest recente lid, met de invoering van de euro op 1 januari 2023. Bulgarije en Roemenië werken ook aan toetreding, hoewel er nog geen exacte data zijn vastgesteld.
Ja, de ECB werkt momenteel aan een vernieuwingsprogramma voor euromunten en -biljetten. Nieuwe ontwerpen zullen vanaf 2026 beschikbaar zijn, met een focus op moderniteit, duurzaamheid, en inclusiviteit.
Euromunten moeten een nationale zijde hebben die het land van herkomst symboliseert, terwijl de biljetten neutrale ontwerpen hebben. Alle nieuwe biljetten moeten voldoen aan strenge veiligheids- en milieunormen.
De euro blijft een stabiele pijler van de Europese economie. Hoewel sommige experts speculeren over een mogelijk einde van de euro in geval van ernstige crises, wordt de euro nu nog in steeds meer landen gebruikt. Innovaties zoals digitale euro’s en duurzame biljetten versterken de positie van de euro in een veranderende wereld.